Angels & Demons

Oftewel: Het Bernini Mysterie. Die titel galmt eigenlijk wat lekkerder en dekt voor mij wat beter de lading. Het verhaal van Angels & Demons deed mij erg denken aan zo'n klassieke avonturenstrip à la Blake en Mortimer (of Rik Ringers inderdaad, Mikko). Door het puzzelachtige karakter had het ook wel iets van een adventure game. In ieder geval lijkt me het verhaal van Angels & Demons als strip of als adventure game een stuk leuker dan als film. 

De geschiedenislesjes waren best interessant, evenals de inkijkjes in het reilen en zeilen van Vaticaanstad. De plot had spannend moeten zijn (maar was het nergens) en de twist aan het eind had oohs en aahs moet oproepen. Nou, tegen die tijd zat ik al te gapen. 

De voorganger, de Da Vinci code vond ik een stuk leuker. 

Deze dus niet zo.

Een 6

Star Trek

Het fenomeen Star Trek is dermate 'ingrained' in ons aller bewustzijn dat het een klein wonder mag heten dat J.J. Abrams erin is geslaagd om Star Trek een geheel nieuw smoelwerk te geven zónder de originele 'feel' van de oude TV en filmreeks aan te tasten. De nieuwe Star Trek focust zich op het hart van de serie; de personages en hun individuele eigenaardigheden. De karakters Kirk, Spock, Scotty, Sulu en alle anderen zijn oude bekenden maar de nieuwe vertolkers vervullen hun rollen met verve. Erg leuk is het om alle oude rotten uit de serie in een 'jonge' versie te zien. 

Het is nieuw, het is fris, het is licht, en toch is het gewoon als vanouds Star Trek. De liefde en het respect voor de oude series spreekt uit alle details. De humor is raak maar wordt nergens campy.

Hopelijk wordt dit de eerste aflevering van een geheel vernieuwde film-franchise. Op deze manier kunnen de Enterprise en haar bemanning er weer jaren tegenaan. 

Engage! 

Een 8

Wolverine

Alom afgekraakt door de reguliere filmpers, deze Marvel-comics rolprent. Naar mijn mening onterecht, want ik vond de film best vermakelijk. Er werd niet teveel tijd verkwist aan plot of gewichtigdoenerij, iets wat in vergelijking met de laatste trits zwaar op de hand zijnde superheldenfilms  (Dark Knight, Watchmen) best een verademing mag heten. De actie was ok, de vertolkingen ook en de toon was fris en humoristisch, net als bij Iron Man. Het niveau van die film werd helaas niet gehaald maar ik heb toch met plezier zitten kijken. 

Overigens ben ik in het geheel niet thuis in het X-Men universum, maar ik kreeg niet de indruk dat mijn gebrek aan kennis mij in de weg zat. Sterker nog; een Wolverine kenner vertrouwde mij toe dat hij de film vooral bagger vond vanwege de vrijheden die de scenarioschrijvers zich met het bewerken van de stripfiguren hadden geoorloofd. 

Zal mij dus worst wezen. Geen hoogvlieger, maar verder een prima filmpje voor de dinsdag.

Een 7

the Haunting in Connecticut

'Based on true events' luidt de tagline van deze klassieke 'haunted house' horrorprent. Wat voor 'true events' ik me als basis voor dit rommelige script moet voorstellen zou ik echt niet weten. Het prikkelt in elk geval de fantasie, de gedachte wat er echt in het huis gebeurd zou moeten zijn, iets wat deze film in geen geval lukt, de fantasie prikkelen dus. 

De premisse is best aardig, en had een heel ander soort (en véél engere en interessantere) film kunnen opleveren: een jonge kankerpatiënt die door zijn hevige medicatie de grens tussen fantasie en werkelijkheid niet meer weet te onderscheiden.

Wat zo jammer is aan dit soort films, is dat ze veel te uitleggerig worden halverwege. In dit geval is het een nichtje (of zusje, dat was me niet geheel duidelijk) die 'even' de bieb induikt en zo binnen een oogwenk de hele naargeestige geschiedenis van het bewuste spookpand weet op te dissen, inclusief kadastrale kaarten en planologische plattegronden!. En dit alles, jawel, ZONDER computer, maar met microfilm en stoffige boeken! Het gevolg is dat het kleine beetje spanning dat er was opgebouwd vakkundig de das wordt omgedaan.

Op een paar aardige Fulci-achtige momenten na een overbodige zit.

Een 5