We hebben een winnaar!

Een heerlijk glas Guinness voor Brad Bird en een open uitnodiging deze te komen drinken op de dinsdagavond in Mulligans. Hij mag natuurlijk het hele Pixar team mee nemen, maar die moeten dan wel, net als iedereen, zelf afrekenen bij Sean. We blijven niet bezig. 

De defintitieve Top 3:

1 Ratatouille (8.72)

2 Zodiac (8.22)

3 Last King of Scotland (8.17)

Zeperd van het jaar was natuurlijk Shoot 'em Up, onderaan de ranglijst met een gemiddelde waardering van o.29!

Eric krijgt de "Meest Typische Gast van 2007" Award, omdat zijn top tien het meest overeenkomt met die van ons allemaal. 

Het gemiddelde cijfer over 2007 was trouwens een 6.65. Best mager eigenlijk.

De complete uitslag is te zien op:

www.covermechanics.com/filmclub

Gasten, een goed 2008!

I am (not so) Legend (after all)

Beetje gemiste kans, deze derde verfilming van R. Matheson's onvolprezen klassieker. Het eerste uur was boeiend. Niet zozeer door de heer Will Smith, toch een beetje een miscast wat mij betreft, de man is gewoon te 'nice' voor zo'n rol, alswel door de prachtige beelden van een uitgestorven en overwoekerd Manhattan. Leuk waren ook de details, zoals de gefingeerde filmposters op Times Square en de schilderijen van Rousseau en Van Gogh die Robert Neville in zijn huis had hangen. Voor onbepaalde tijd geleend van het MoMA.

Ook de eerste ontmoeting met de mutanten was best ok, hoewel niet echt scary, ze kwamen nl. helemaal uit de computer, en CGI monsters zijn gewoon NIET eng!! Daarna begon het voor mij allemaal aan kracht in te boeten, om vervolgens naar het einde toe helemaal als een soufflé in elkaar te zakken. Een soufflé met een laffe christelijke (kerst)boodschap. Erg jammer.Er had veel meer ingezeten wat mij betreft.

Een krappe 7

The Golden Whatever

...waarmee ik maar wil zeggen dat het me allemaal helemaal niets kon schelen! Ik heb de boeken niet gelezen, maar ik vind het heel erg dat er zoveel geld was voor zoveel gebrek aan inspiratie!

Op een gegeven moment komt er dus een gepantserde ijsbeer helpen bij een groot gevecht. Even daarvoor bleek die ijsbeer de koning te zijn van nog veel meer gepantserde ijsberen, maar die komen dan weer niet helpen bij dat gevecht.
Bij dat gevecht waren ook veel 'Gyptians' betrokken, die daarna ergens naartoe gingen. Waarheen? Geen idee, want twee kinderen gingen de andere kant op, namelijk de belangrijke kant.

Ik hoop dat ik net zo vaag ben als het scenario. Wat een fantasieloze fantasy. Elk shot leek te worden gemaakt omdat shots in grote films nou eenmaal zo gemaakt worden. Rotzooi.

Een 2. En dat is alleen zo hoog omdat het een kinderfilm is.

Dusty Painting

"The assassination of Jesse James by the coward Robert Ford" is natuurlijk eigenlijk een veel te lange titel voor een film, ware het niet dat de film in kwestie nog veel langer is.
Het begin, in een bos en met een treinroof, was schitterend, maar ik moet bekennen dat er daarna een fase was waarin ik herhaaldelijk in slaap viel. Volgens mij reden er mannen op paarden heen en weer tussen een paar huizen, maar ik kan er dus naast zitten.
Gelukkig was de film toen vermoedelijk nog maar anderhalf uur bezig, en viel er nog een uur veel te genieten van de prachtige fotografie, de intense acteurs en de tergende spanning tussen Jesse en de gebroeders Ford. Vooral de scène met het mes op de keel heeft op mij indruk gemaakt.

Toch nog een 8 dus. Ik schrik er zelf ook een beetje van.

edit:
Ik ben nooit zo'n fan geweest van Nick Cave, maar die heeft samen met Warren Ellis van Dirty Three de soundtrack verzorgd, en daar luister ik nu al dagen naar. Eén van de hoogtepunten van de film, wat mij betreft.

Eastern Promises

Prachtig, klassiek maffiadrama met een 'quirky' feel. De hele film had iets unheimisch waardoor 'ie beklijfde. Op zich was het verhaal getrouw aan de genreconventies en ontwikkelde zich in die zin ook vrij voorspelbaar. De kracht van de film school in de ongewone sfeer, de merkwaardig karikaturale personages en de dreiging die uitging van het fysieke geweld dat werd getoond, met als absoluut hoogtepunt een 'full frontal' knokpartij in een badhuis! Nu al een klassieke scène!
Deze film was niet zo geniaal als A History of Violence, maar kwam toch een heel eind in de buurt. Hij galmde nog de hele dag na hier...

Een 9.