Een intense film over letterlijk fysieke opoffering in dienst van de kunst, tegelijkertijd ook een huiveringwekkende kijk in een getormenteerde, gestoorde geest van een kwetsbaar meisje dat nog maagd is. Natalie Portman schittert in haar lichamelijk veeleisende rol. De verbeelding van de gekte van haar personage, een ambitieuze balletdanseres die héél graag de hoofdrol wil in het Zwanenmeer van Tsjaikovski, is de zwarte ziel van de film. Jammer is het dan ook dat de regisseur geen maat weet te houden en naar mijn mening te veel op hol slaat. Waar realiteit en verbeelding door elkaar gaan lopen is de film het sterkst, in angstaanjagende, hallucinante scènes die doen denken aan Repulsion of Carrie. De film is zwakker als het gaat om de relatie van Nina (de danseres) met Thomas, haar choreograaf. De overtuiging mist, misschien ligt dat aan de casting van Vincent Cassel, misschien wel aan iets anders. Ook de getroubleerde band die Nina heeft met haar moeder riekt naar een groot cliché en had mijns inziens achterwege kunnen blijven of beter uitgewerkt moeten worden. Maar de vrijwel allemaal dicht op de acteurs geschoten beelden, van geblesseerde voeten, dooraderde kuiten en gespleten teennagels, geven een angstige blik in de keuken van het keiharde metier dat het klassieke ballet is. Ondanks de neiging naar onverbloemde kitsch, toch
een 8.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten